Վահան Թեքեյանը հայ նշանավոր բանաստեղծ է։ Ծնվել ( 21.1(2.2).1878), մեծացել և սովորել է Պոլսում, ճանապարհորդել է Արևմտյան Եվրոպայով, ապա երկար տարիներ ապրել ու ստեղծագործել է Կահիրեում (Եգիպտոս)։ Վ. Թեքեյանը զբաղվել է հասարակական գործունեությամբ։

1905-ին Կահիրեում Մ. Մկրտչյանի հետ հիմնադրել է “Շիրակ” ամսաթերթը, սկսած 1915 թվականից հրատարակում էր “Արև” թերթը, իսկ 1922-ից ՝ “Բարձրավանքը” , Պոլսում:

1901 թվականին Փարիզում տպագրվեց Թեքեյանի բանաստեղծությունների առաջին “Հոգերը” հավաքածուն: 1914-ին հրատարակեց “Հրաշալի հարություն” հավաքածուն, այնուհետև 1920-ին “Կես գիշերեն մինչև արշալույս” , 1933-ին “Սեր”, 1943-ին “Հայկական երգեր” և այլն:

Թեքեյանի քնարերգությունը - սիմվոլիզմի և ռոմանտիզմի յուրահատուկ զուգորդում է:

Նրա ստեղծագործությունների հիմքը՝ քշված, անտուն մարդու աշխարհընկալումն է, բուրժուազիայի քննադատումը, հայրենիքի կարոտը:

Հուզիչ տողեր է նվիրել 1915-ի Հայոց Ցեղասպանությանը:

Ողջունում էր Սովետական կառավարության հաստատումը Հայաստանում:

“Եթե տերը կամենա” վեպի հեղինակն է:

Նրա բանաստեղծությունների գլխավոր թեման հայրենիքն ու հայրենասիրությունն է։

Վախճանվել է 4.04.1945, Կահիրեում: